یک کامپیوتر همه کاره (All in one computer) به زبان ساده یک کامپیوتر شخصی است که اجزای داخلی سیستم را در همان کیس صفحه نمایش ادغام می کند، بنابراین نسبت به کامپیوترهای رومیزی که دارای برج فضای کمتری اشغال می کند، برخی از مزایای کامپیوتر همه کاره در مقایسه با سایر فاکتورهای شکل شامل راه اندازی آسان، کاهش ردپای فیزیکی، سهولت حمل و نقل و امکان ارتباط با کامپیوتر از طریق صفحه نمایش لمسی یک وسیله متداول در حال حاضر در همه در یک محصول می باشد. برخی از معایب عبارتند از عموماً گران‌تر بودن نسبت به رایانه‌های رومیزی، فقدان قابلیت شخصی‌سازی، بیشتر سخت‌افزارهای داخلی مانند RAM و SSD، به‌ویژه در ماشین‌های اواخر سال 2010، روی برد سیستم لحیم می‌شوند. عدم وجود مسیرهای ارتقا برای CPU ،RAM و فناوری نمایشگر و سختی تعمیر. طراحی باعث گرم شدن بیش از حد آن می شود، تمام اجزا را مجبور می کند به هم نزدیک شوند و باعث حداقل جریان هوا می شود. داشتن پردازنده‌ها و کارت‌های گرافیک قوی‌تر باعث گرم شدن بیش از حد می‌شود که در برخی موارد منجر به ناکارآمدی می‌شود محصول می شود.